Miquèu MINIUSSI es nascut a Paris en 1956.
Passa sa jovença a Canas dins sa familha mairenala, provençala despuei de generacions. Devers detz e sèt ans, pren lenga amb un collectiu occitan de Niça e participa a sa revista La Beluga.

Fa d’estudis universitaris a Montpelhier, d’estudis bailejats per Robert Lafònt e vendrà ansin un especialista de la literatura d’òc que ne vendrà un element actiu e rigorós dins son escritura, plen de biais e d’invencion.

Conservator de bibliotèca en país d’òc, entreten d’escambis amb d’autreis escriveires occitans, tota una correspondéncia rica e regulara.

Escriu e publica soventei fes amb d’escais-noms o anonimament dins la revista OC que ne’n ven redactor partent de 1986. Fa de letras, de nòtas, d’estudis literaris, de poèmas e d’assags...

En 1988, pareisserà son promier roman, presentat per R Lafònt, Jiròni ais edicions Jorn/Fédérop.

Anequelit par la malautiá, contunha opiniastre son òbra d’escritura e perseguís de promòure la revista OC, totjorn plen d’exigència dins sei causidas de qualitat per lei tèxtes publicats.

Son segon roman que lo manescrich n’es estat fisat ais edicions OC gaire de temps abans sa mòrt, Lei Passatemps, a paregut en 1994. Daverèt lo prèmi literari ANTIGONE, la mèma annada a Montpelhier.

Miquèu MINIUSSI defuntèt en 1992, laissant una soma impòrtanta d’escrichs pas encara publicats.